Waarom_

heet u een studio? Ik bedoel: u schrijft toch gewoon tekst?
Ik vind dit een erg particuliere vraag. Waarom geloven mensen in kabouters? Ja, zegt u het maar.

Dat hele verhaal over JC komt op mij nogal armetierig over. Zeg gewoon wat je doet/wie je bent!
Nu pakt u mij alsnog op mijn zwakke punt. Ik kan gewoon niet zo heel veel bijzonders, maar ik verzeker u dat als ik precies had geschreven hoe ik in elkaar steek en waartoe ik mezelf in staat acht, dat mensen daar dan ook wel weer wat op aan te merken zouden hebben. Op het toilet van mijn oma hing vroeger een tegeltje met de tekst: ‘Er is nog nooit een kok gevonden die koken kan naar alle monden.’ Nu ben ik niet zo van de tegeltjes, maar deze vind ik toch zo raak. Eigenlijk staat er: je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Nou, denkt u er eens rustig over na en natuurlijk sta ik graag open voor uw suggesties. Mvg, JC.

Ik wil graag een spreekbeurt over u houden.
Ik vind het een eervolle gedachte, maar ik wil u stellig ontraden dit voornemen verder uit te werken. Het zal tot veel teleurstelling leiden, allereerst voor uzelf wanneer u zult ontdekken dat mijn leven en mijn werk nauwelijks iets om handen hebben, daarna voor uw juf of meester, die al zoveel vermoeiende verhalen moet aanhoren, en ten slotte ook en wel allermeest voor uw lieve klasgenoten, die toch veel liever over Klaasje van K3 horen vertellen, en daar allerlei audiovisuele ondersteuning bij verlangen – ik beveel u nogmaals met klem aan een andere keuze te maken. Veel warme groeten hoor, en ook sterkte gewenst bij dit alles.

Hebt u vroeger flippo’s gespaard?
Clandestien, en daar waren redenen voor. Maar ik heb er wel plezier aan beleefd, geloof ik. Ook bij deze vraag wil ik wel opmerken, dat ik hem erg op de man af vind.

Wie is uw favoriete schrijver?
Dat wil ik u best vertellen, maar ik doe het niet, want dan zegt u vervolgens: zie je wel, dat kun je in al zijn teksten teruglezen. En dan wijst u bepaalde passages aan waar men dat inderdaad uit zou kunnen afleiden, en dan begin ik raar te stotteren en is mijn geheim ontrafeld. Dank je de koekoek.

Hebt u dan een geheim?
U bent een doorzetter, maar meer wil ik er echt niet over kwijt.

Welke veelgestelde vraag wordt het meest gesteld?
Deze, al moet ik zeggen dat het schommelt. De ene dag is de andere niet.

Bent u knap? (Of mag ik jij en jou zeggen?)
Ik begin met uw laatste vraag, die u om bepaalde redenen, daar ga ik althans vanuit, tussen haakjes hebt geplaatst. Graag wijs ik u erop dat het voor de beantwoorder van deze rubriek eenvoudiger is wanneer er per gelegenheid één vraag wordt gesteld en dat een eventuele tweede – maar liever niet dus! – gewoon als een reguliere vraag wordt genoteerd, zonder bijzondere interpunctie. Wilt u daar een volgende keer rekening mee houden?
U hebt vast al wel gemerkt dat ik u aanspreek met de meest eerbiedigende vorm waarin onze taal op dit moment voorziet. Als het aan mij lag, zou ik zelfs overgaan op ‘gij’. Ik vind dat wij niet op krampachtige wijze de meester en zijn gezel, de grootmoeder en haar kleinkind, de schrijver en het voetstuk in één en dezelfde afdeling moeten willen begrijpen. Er is een zekere schikking, een orde, een hiërarchie in de dingen, en die moeten wij niet verlangen te loochenen. Natuurlijk maak ik een grapje. Het is volstrekt aan u hoe mijn beleefdheid wordt beantwoord.
Jawel, ik lig redelijk goed in de markt. Het kan als ongepast worden ervaren zoiets zonder schaamte van zichzelf te zeggen, maar ik heb van die gêne weinig hinder. Vooral mijn baard wordt goed gewaardeerd. In de uitvoering van mijn werk doet het er overigens nauwelijks toe welk uiterlijk men heeft. Het gaat erom dat je met je pen de juiste bewegingen maakt, of, zoals dat tegenwoordig gaat, dat je het toetsenbord vaardig weet te beroeren. Wat er precies aan die handen zit, dat maakt de opdrachtgever of de consument uiteindelijk niet zo heel veel uit.

Schrijf je dit nu met een d of met een t?
Dat is volstrekt afhankelijk van het voorliggende werkwoord. ‘Fietst’ bijvoorbeeld schrijft u met een t. Het maakt niet uit hoe hard u fietst, het blijft zo. Zelfs als u een halfuur hebt gefietst, u bent totaal uitgeput en parkeert uw voertuig daarna tegen een lantaarnpaal voor uw favoriete kroeg, en u vergeet hem op slot te zetten waardoor hij wordt gejat, blijft u het allemaal met een t schrijven. Dat kunt u eventueel ook bij de agent die procesverbaal opmaakt navragen. Ik denk dat hij u graag terwille is. En natuurlijk, voor de zwanzer op zoek naar familieraadsels: ‘dit’ schrijft u met een t, behalve in het Engels, maar dat is weer een heel ander verhaal en daar worden helaas niet veel vragen over gesteld.

Wat doet u eigenlijk precies?
Ik heb sterke vermoedens dat achter deze vraag dezelfde persoon schuilgaat als achter de constatering dat het hele JC-gedoe maar afleidt en ten diepste geen betekenis heeft. Ik heb u al uitgelegd dat ik die mening niet deel, en ik zal dit epistel dan ook niet verder uitwerken. U blijft maar vragen stellen, mij hebt u er niet mee.

Wat doet u eigenlijk precies?
Wat doet u eigenlijk precies?
Wat doet u eigenlijk precies?
Wat doet u eigenlijk precies?
Wat doet u eigenlijk precies?
Wat doet u eigenlijk precies?