al sinds 2008_  

           legt Jasper Christiaan van den Bovenkamp zich toe op het journalistieke vak. Voor landelijke dagbladen, weekbladen en journalistieke platforms als NRC, Trouw, De Groene Amsterdammer en OneWorld schrijft hij interviews, achtergronden, analyses en essays. Ofschoon heel nederig kijkt hij met groot genoegen naar zijn eigen werk. Bijvoorbeeld naar zijn essays in NRC en Trouw over vaderemancipatie. Naar het gecoproduceerde betoog over het onstuitbaar spirituele wezen dat de mens is. Naar dat andere opstel over de teloorgang van verbeeldingskracht ten faveure van oprukkende letterlijkheid, dat eveneens tot stand kwam binnen het verband van een schrijvend maatschap.

Incidenteel, bijvoorbeeld als het langdurig regent, maakt Jasper Christiaan, samen met kunstenaars, journalisten, filosofen, ontwerpers en wie hij ook maar tegenkomt, een mooi cultureel-journalistiek evenement. Om dat allemaal een beetje goed uit de verf te laten komen, heeft hij ooit de Stichting 33Toeren opgericht, die overigens thans in een juridische winterslaap verkeert.

Jasper Christiaan schreef ook twee boeken. Het eerste gaat over Vanessa Umboh, een Rotterdamse die al jarenlang systeemkritiek levert op het armoedebeleid maar nauwelijks iets ziet veranderen. Het tweede betreft een literaire roman. Die bevat autobiografische verwijzingen, maar is wel compleet verzonnen. Het werk verscheen in augustus 2024. 

Ten slotte moet Jasper Christiaan ook geld verdienen. Dat doet hij met zogenoemde commerciële tekstopdrachten. Het geeft te denken dat in Nederland slechts enkele vrije schrijvers kunnen bestaan van hun artistieke werk. Dat zijn niet eens per se de beste schrijvers.