GENRE tijdschrift
VOOR WIE Ludgerkring
HOE & WAAROM Anders dan Willibrord en Bonifatius wist Ludger geen plek te bemachtigen in ons nationaal geheugen. Ik heb daar gaandeweg het maken van het eenmalig verschenen tijdschrift LUDGER wel een hypothese bij ontwikkeld. Wie zich een plaats in de annalen wil verwerven, kan beter de heilige boom van een ander omver hakken dan zichzelf onder een stormbestendig exemplaar laten begraven. Een klein karakterologisch verschil, met, zoals we nu weten, gigantische gevolgen.
MAAR LUDGER SCHOPT HET UITEINDELIJK WEL TOT EEN EIGEN GLOSSY. NU BONIFATIUS WEER Hij heeft er 1300 jaar op moeten wachten, maar “wat in het vat zit verzuurt niet”, schijnt Ludger daar zelf ooit over gezegd te hebben. En eerlijk is eerlijk, Bonifatius heeft het nakijken. Het was alleen daarom al een genoegen om het inhoudelijk concept van LUDGER te bedenken en in verhalen uit te werken. Lees hier bijvoorbeeld een ingekorte versie van het interview met Herman Finkers en Hanna Rijken.
EN NU MAAR HOPEN DAT LUDGER NET ZO BEKEND WORDT ALS Z’N VOORGANGERS Gelegen in zijn koperen sarcofaag te Essen-Werden heeft Ludger er zelf geen uitgesproken mening over. Het enige wat hij eigenlijk wil, is rust. Gewoon rust.