GENRE essayachtig stukkie
VOOR WIE ND
HOE & WAAROM Sommige mensen antropomorfiseren het concept boom helemaal hun moeder. Dat wil zeggen dat ze menselijke eigenschappen toedichten aan niet-menselijke dingen, in dit geval bomen. Ik vind dat fascinerend, want ik groeide op in een boomkwekersdorp waarin de boom het meest gedomesticeerde ding ever was.
ALWEER ZO’N MOEILIJK WOORD Ik werkte in m’n jeugdjaren voor een boomkweker, zo van m’n elfde tot m’n veertiende. Lange dagen stond ik met bindbuis acacia’s en prunussen en catalpa’s aan tonkinstokken vast te knopen teneinde ze een rechte stam te verschaffen, teneinde ze verkoopbaar te maken teineinde de portemonnee van de eigenaar van de kwekerij te vullen teneinde hem de gelegenheid te bieden des zondags de collectezak van de gereformeerde gemeente ter plaatse tot het randje toe met briefgeld te vullen. Wat hij niet deed.
MAAR WAT IS GEDOMESTICEERD Ja daar wilde ik het juist over hebben. Dat je bomen aan stokken vastbindt voor eigen gewin vind ik een vorm van domesticeren.
EN DAAR GAAT DUS DIT ESSAYACHTIG STUK OVER Nee, eigenlijk niet, integendeel zelfs!